Hai moitos tipos de camiños. O máis sinxelo é a corredoira ou carreiro, camiño estreito que se vai marcando co paso das persoas ao longo dos tempos. Os desniveis do terreo sálvanse con pequenas escaleiras, denominadas esqueiras, pasos, pontellas ou pisadoiros. Máis anchos son os camiños de carro, co chan de terra ou pedra; neste último caso, co tránsito secular, as rodas do carro van erosionando as pedras, formando as chamadas rodeiras.
Cando o camiño é fondo, denomínase congostra. Noutros casos, variando a súa anchura, están as calzadas, de orixe romano. Están construídas con pedras colocadas pola xente.
Estes camiños comunitarios eran coidados polos habitantes do lugar, que procuraban mantelos en bo estado: cortando as silveiras, asentando as pedras, etc.


