Galería

A defensa da terra e do territorio. Non á Lei de Depredación de Galicia.

Desde o homo neanderthalensis, pasando polas tribos indíxenas de América e África e ata os nosos días a loita pola defensa da terra e do territorio é un continuum na vida do ser humano.

A diferencia cos nosos días é que aquí o gran depredador de terras é o Capital e a Xunta de Galicia co presidente Feijóo á cabeza, ao servizo do mesmo. Porque o presidente Feijóo hai tempo que se desmarcou da cidadanía galega e optou por servir intereses espúreos alleos a nosa terra.

images

Esta lei aprobada hoxe no Parlamento galego, a lei de fomento de implantación de iniciativas empresariais de Galicia, máis coñecida como Lei de Depredación de Galicia ou Lei de Indefensión Ambiental, vén a contribuír a alimentar aínda máis a ese Capital que pretende depredar o rural galego.

E cando falamos de Capital non estamos a falar das medianas e pequenas empresas, senón daquelas grandes multinacinais e corporacións que se poden permitir pagar primas e comisións a políticos corruptos que deseñan unha lei a medida dese Capital. Porque esta lei non é nen máis nen menos que unha artimaña para asentar a corrupción transversal e estrutural dentro da Consellería de Economía, Emprego e Industria e da Xunta de Galicia.

ccc

O abandono e desleixo do rural galego por parte da Xunta de Galicia precisaba dun soporte normativo que legalizara a depredación e acaparamento de terras por parte das grandes corporacións e multinacionais, e así nace este simulacro de lei, que non é tal, porque carece de licencia social e de respaldo do pobo necesario para lexitimar unha iniciativa lexislativa de tal calibre.

Estamos aínda a sofrer as consecuencias da vaga de lumes infernal que mata o noso rural e os deputados do partido popular culminan este feito cunha lei inconstitucional, que pretende legalizar a expropiación forzosa a prol dos intereses das grandes corporacións e empresas multinacionais en detrimento da utilidade pública e do interés social que debe estar na base de todo procedemento expropiatorio. Normalízase unha vía excepcional como é a expropiación para permitir ás grandes empresas conseguir terras do noso rural a prezos de saldo. E para iso, quéimanse os montes se for preciso, e para iso sácanse a concurso dereitos mineiros que están debaixo das casas de moitas galegas e galegos que descoñecen que o terreo no que se asenta a súa casa non é seu; e todo isto  para manter ao capital se for preciso; porque para contentar ao capital colocamos parques eólicos onde e como digan as grandes empresas, e iso sí, sempre a prezos de saldo. E para contentar a ese capital que pode pagar primas e comisións aos políticos do partido popular convertimos a Galicia nun tremendo eucaliptal. E despois, se for preciso, prendémoslle o lume aos montes para abaratar os prezos da madeira queimada e obter biomasa. E todo elo, a prol do Capital e da corrupción transversal e estrutural que se pretende establecer con esta lei.

depositphotos_8525691-stock-photo-human-hand-holding-hammer-and

E por enriba non existe aínda unha lei galega de cambio climático que axude a paliar a seca e o quecemento global. Pero seguimos externalizando a extinción dos incendios forestais e aparecen así empresas que se fan con contratos millonarios para xestionar o negocio do lume en Gaicia. E todo a costa do rural e do monte galego, o eixo económico vertebrador de Galicia.

Non existe mellor xeito de fomentar o abandono do rural que sacar adiante unha lei como a que se aprobou hoxe no Parlamento galego. Porque o seu obxectivo é provomer o abandono do rural, que a xente marche do rural pola falla de oportunidades para unha vida digna e poñer as terras e os recursos de Galicia a disposición do Capital.

Pero equivócanse, non vai a ser así. A Valedora do Pobo ten arestora enriba da mesa queixas de varios colectivos1 pola tramitación anómala deste simulacro de lei. Porque este esperpento de lei vulnera dereitos constitucionais da cidadanía galega que están por enriba dos intereses das multinacionais e do goberno da Xunta como é o dereito á propiedade privada, o dereito de acceso á información, o dereito de igualdade e contradicción dos interesados fronte a administración, a seguridade xurídica e sobre todo o dereito a dignidade da cidadanía como seres humanos. Á Valedora do Pobo como garante dos dereitos constitucionais corresponderalle supervisar a actividade da administración (neste caso o Parlamento como administración institucional) e informar sobre a vulneración ou non de dereitos constitucionais, e de ser o caso iniciar e/ou impulsar os trámites para a presentación do correspondente recurso de inconstitucionalidade ante o Tribunal Constitucional. E iso lle pedimos tamen aos partidos políticos e grupos parlamentarios da oposición.

images (1)

Pero o instrumento máis forte de oposición a esta lei está no poder da cidadanía galega e na vontade do pobo. Non vamos a permitir a venda de Galicia a prezos de saldo e tampouco permitiremos o expolio e a depredación do rural, medio de vida de moitas persoas a favor dunhas elites privilexiadas pola Xunta de Galicia e o partido popular. Esta é a liña vermella que non premitiremos cruzar e neso estamos.

333

                                                                  “Lobo e Territorio”

Asoc. Petón do Lobo

 

1 Entre os colectivos que presentaron queixas á proposición de lei durante a súa tramitación parlamentaria está está a Asoc. de Veciños de Cereo, a Asoc. Lourido de Valenza, a Asoc. ambiental Contramínate, a Plataf. pola defensa das terras de Coristanco, a Asoc. galega Cova Crea, esta asociación e outras.

Un comentario sobre “A defensa da terra e do territorio. Non á Lei de Depredación de Galicia.

  1. Non podo estar máis de acordo. Non son galega pero vivo aquí desde hai anos e creo que iso me dá unha perspectiva moi particular. Vivo no rural, nunha aldea e me apena moitísimo ver como se lles enche a boca sobre o apoio ao rural, que calquera pode ver que é totalmente ausente. Efectivamente o que se premia é a gran empresa, hoxe mesmo sae unha axuda aos laboratorios cooperativos no rural, moi necesarios, seguro que é moi prioritario este tipo de axuda, moito máis que as axudas de dependencia no rural a familias de idades medias altas e escasos ingresos, por dicir algo. Cada día percorro 100 km para ir traballar no meu propio coche porque se quero ir en tren teño que collelo nunha estación e volver a outra, iso si, seguro que as súas estatísticas sobre estacións na contorna rural subiu.
    E así un longo etc de despropósitos. Hai en revisión un decreto de inspección ambiental, recoñezo que aínda non a lin e non se se facelo porque me dá risa o caso que fan ás suxestións que se lles envía.
    En fin, polo menos quédanos a palabra, que non é pouco. Ánimo e forza.

    Me gusta

Deja una respuesta

Introduce tus datos o haz clic en un icono para iniciar sesión:

Logo de WordPress.com

Estás comentando usando tu cuenta de WordPress.com. Salir /  Cambiar )

Foto de Facebook

Estás comentando usando tu cuenta de Facebook. Salir /  Cambiar )

Conectando a %s