Mr. John Rosewarne ou Xan “O Inglés” estaba á fronte da mina desde 1878, cando foi denunciada por el. O ouro iría en lingotes ao porto da Coruña onde se embarcararía a Inglaterra. Os traballos deron comezo sobre o ano 1878 con moita man de obra xa contratada, e a construción de vivendas e edificios para os mineiros, e a empresa pensaba solicitar ao goberno o uso da forza hidráulica no río Anllóns. Indicábase que a mina tiña 47 galerías e pescudas abertas, con 30 filóns dun espesor de 0,30 a 1,80 metros. A dirección xeral estaría a cargo do eminente minerólogo. Sen embargo, o ouro de Corcoesto era unha utopía. A falla de viabilidade destas minas era xa unha realidade no ano 1910.
Entre 1900 e 1920 percorre toda a Costa da Morte e realiza traballos en antigas minas abandonadas en busca de calquera mineral que se puidese comercializar nos mercados internacionais: ouro, estaño, wolfram, caolín. Traballara nas minas de ouro de Corcoesto en Cabana, as minas de ouro de Vila e Meanos no Concello de Zás, as minas de Grixoa en Santa Comba, dúas minas en Mazaricos, Rapadoiro en Noicela no Concello de Carballo e é un dos primeiros descubridores do potencial mineiro de Monte Neme aínda que no momento de realizar as catas o wolfram non é un mineral especialmente valioso polo que non lle dá demasiada importancia. Xan «O Inglés» dedicouse a investigar e explotar minas en toda a comarca, abertas todo o século pasado ( Corcoesto, Grixoa, Meanos, Neme) e que agora renovan o interese da industria. En 1923 os seus informes, por exemplo, permitiron abrir as minas de caolín de Laxe, baixo a súa dirección. Nova correspondencia achada confírmanos os quebradizos de cabeza que tivo con algún dos seus proxectos, como a Mina Nova Esperanza de Meanos, en Zas. No cruzamento de cartas, entre el e o empresario mineiro lugués Sergio Rivera Chao, vemos como a política internacional intervén e moito nos investimentos e investigacións mineiras na comarca.
valfluvialdolouridocorcoesto.com 