O sector mineiro de Galicia presenta videos “didácticos” sobre a minería sostible destinadas ao público infantil, mentras que as canteiras sen restaurar e as balsas abandonadas con drenaxe áceda da mina e metáis pesados, acumúlanse ao longo do país

10 febrero, 201911 febrero, 2019Publicado en A Paisaxe como Dereito individual e colectivo, Agresións ambientais, Agresións mineiras sobre o territorio, Ameazas ao patrimonio cultural, Espolio da Terra e da Paisaxe, Espolio e deforestación, Falla a educación ambiental en GaliciaDeja un comentario

O sector mineiro “tómalle o pelo” á cidadanía e anuncia unha xornada para presentar a Minaría Sostible de Galicia, con proxeccións didácticas para o alumnado de infantil, primaria e secundaria
Falla de transparencia nas axudas outorgadas pola Xunta de Galicia ao sector mineiro
Falla de restauración mineira e danos á paisaxe, a práctica habitual do sector mineiro galego
Non é a primeira vez que o lobbie mineiro intenta un facer un “lavado de cara”

O 12 de febreiro, no auditorio da Cidade da Cultura de Santiago de Compostela, o sector mineiro de Galicia di que vai a presentar nunha xornada a Minaría sostible de Galicia. Véxase o enlace web https://minariasostible.gal/evento/.

Nun intento de “lavado de cara” do que xa existen precedentes, a Cámara oficial minería de Galicia, a Escola de Enxeñeiros de Minas e Enerxía da Universidade de Vigo, representada por Natalia Caparrini, o Colexio Oficial de Xeólogos, representado por Pablo Núñez e o Director da COMG, Diego López, co refrendo da intervención do Conselleiro de Economía e Industria, Francisco Conde, din que van a presentar a “Minaría Sostible de Galicia”.

A presentación inclúe varias proxeccións audiovisuais explicativas da minería destinadas ao alumnado de infantil, primaria e secundaria.

Minaría Sostible Infantil

https://www.youtube.com/watch?v=FysyXvoiDW0

Minaría Sostible Primaria

https://www.youtube.com/watch?v=IR5g35y8_74

Sen embargo, as canteiras sen restaurar e as balsas abandonadas con drenaxe áceda da mina e metáis pesados, acumúlanse ao longo do país. Estes escearios de desolación restan credibilidade e lexitimación a calquer iniciativa didáctica do sector mineiro galego, que debera practicar co exemplo e non con videos.

Monte Neme 2 — *Balsa mineira abandonada do monte Neme, Carballo*

Non hai máis que comprobar o alarmante estado dos ríos de Touro, sen vida e gravemente afectados pola minaría irresponsable da Xunta de Galicia, ao igual que outros casos de sobra xa coñecidos como o das balsas do monte Neme en Carballo, Santa Comba ou no caso das minas de San Fins en Lousame.

Cómpre indicar tamén a falla de transparencia que existe en relación ao outorgamento das axudas que recibe o sector, para estas actividades divulgativas. Así a Orde do 15 de marzo de 2018, establecía as bases reguladoras para a concesión de subvencións a entidades sen ánimo de lucro, en réxime de concorrencia competitiva, para o fomento do sector mineiro galego, e se procedía á súa convocatoria para o ano 2018. Sen embargo, a falla de transparencia na concesión destas axudas é tan evidente que non existe nin rastro das persoas beneficiarias nin das actividades que se realizaron cos fondos públicos de todas as galegas e galegos, tanto no DOG como na web da Consellería de Industria e da Dirección Xeral de Enerxía e Minas. Polo tanto, é imposible saber tanto a identidade das persoas beneficiarias, como das contías das axudas e do seu obxecto, o que agrava o “escurantismo” que envolve ao sector, propiciado pola propia Xunta de Galicia.

Falla de restauración mineira e danos á paisaxe, a práctica habitual do sector mineiro galego

Desde a Rede Contraminacción indican que, hai que ser “cínicos” para falar de “Minería sostible”, tendo en conta o actual estado das minas de Touro, onde a drenaxe áceda da mina está a ser estudada polo Parlamento europeo, ao existir indicios da súa afección ao río Ulla, feito xa denunciado por diversos colectivos en reiteradas ocasións e pola propia veciñanza de Touro.

Ademáis cómpre lembrar ao respecto as pozas envelenadas en Galicia pola drenaxe áceda da minería. A restauración mineira esquecida…, e que a Xunta de Galicia chegou a promocionar como atractivo turístico ou incluso ambiental.

Baixo o nome de “lago de intenso azul” ou “hermosas aguas turquesas” ou “paraíso”, estanse a apoiar as “bondades” destas pozas ou balsas tóxicas, que acumulan gran cantidade de metáis pesados e que son froito da minería extractiva e contaminante.

Como é habitual a Xunta de Galicia apoia estes eslogans propagandísticos, que na realidade agochan a traxedia da degradación das paisaxes, a falla de restauración mineira e o dano ambiental. Como exemplos existen os casos da Poza de Cartelle, en Ourense, afectada pola drenaxe áceda da minería; a Poza da canteira de Ventoxo, no municipio de Forcarei (Pontevedra); a Poza da canteira de Pedras Miúdas, en Catoira, afectada pola drenaxe áceda da minería; a Poza da canteira de Nantón, Cabana de Bergantiños (A Coruña), afectada pola drenaxe áceda da minería; a Balsa tóxica da minería no Monte Neme, en Carballo, acentúada polo drama de que esta incluso foi obxecto de publicidade institucional por parte da Axencia de Turismo de Galicia. A súa cor é indiciaria da existencia de metáis pesados (drenaxe áceda de minería).

Non é a primeira vez que o lobbie mineiro intenta un facer un “lavado de cara”, pero non convence a ningúen

A desesperación do lobbie mineiro por ser aceptado socialmente levouno a reunirse con anterioridade en Santiago de Compostela, baixo o lema “Compromiso coa sociedade”, no marco do V Congreso Nacional de Áridos organizado pola Federación de Áridos (FdA).

O lobbie mineiro botaba man, naquel intre, do apoio institucional e de altos cargos da Xunta de Galicia, da Deputación da Coruña, do concello de Santiago, do Ministerio de Transición ecolóxica, do Adif e da entidade ambiental Seo Bird Life para “un lavado de cara” sen precedentes da minaría galega, dentro V Congreso Nacional de Áridos, que tivo lugar o 24 de outubro pasado, en Santiago de Compostela, baixo o lema “Comprometidos coa sociedade”.

*Bárbara, a imaxe dos videos didácticos de “Minaría sostible de Galicia”. https://minariasostible.gal/evento/*

Colectivos e asociacións alertan da ausencia de compromiso coa sociedade, das empresas que xestionan as canteiras de extracción de áridos na Costa da Morte e do sector mineiro en xeral

8 febrero, 20199 febrero, 2019Publicado en A Paisaxe como Dereito individual e colectivo, Agresións ambientais, Agresións mineiras sobre o territorio, Ameazas ao patrimonio cultural, As nosas paisaxes, Desfeitas mineirasDeja un comentario

Os colectivos, entre os que está a asociación ambiental Petón do Lobo ou O Ouriol do Anllóns, critican o “lavado de cara” que pretende realizar o lobbie mineiro o vindeiro martes, día 12 de febreiro, en Santiago de Compostela

O 12 de febreiro, no auditorio da Cidade da Cultura de Santiago de Compostela, o sector mineiro de Galicia di que vai a presentar nunha xornada a Minaría sostible de Galicia¹.

Nun intento de “lavado de cara” do que xa existen precedentes, a Cámara oficial minería de Galicia, a Escola de Enxeñeiros de Minas e Enerxía da Universidade de Vigo, representada por Natalia Caparrini, o Colexio Oficial de Xeólogos, representado por Pablo Núñez e o Director da COMG, Diego López, co refrendo da intervención do Conselleiro de Economía e Industria, Francisco Conde, din que van a presentar a “Minaría Sostible de Galicia”.

No programa do evento indican que “A minaría galega permite o desenvolvemento social e demográfico, é compatible coa protección da natureza, forma parte do patrimonio histórico e cultural ao tempo que ofrece materias primas para o estado do benestar”.

Sen embargo, isto non está a cumprirse. A falla de restauración mineira e os danos á paisaxe, é a práctica habitual do sector mineiro galego.

A sociedade demanda ao lobbie mineiro compromiso co entorno e as comunidades que o habitan, compromiso coa restauración eficaz e efectiva dos espazos mineiros; e esta tarefa, que ademáis é unha obriga normativa, non se está a realizar na meirande parte dos casos. Por tanto, é unha mágoa que o sector mineiro se recoñeza o “mea culpa”, polos compromisos incumpridos e reiterados ao longo do tempo e non se asuma o compromiso serio e firme de restauración dos espazos mineiros degradados, iniciativa que xa debera partir en primeiro lugar da Xunta de Galicia e da Cámara oficial mineira.

Por tanto, unha vez máis o lobbie mineiro de Galicia, afástase da realidade deste país.

Así na Costa da Morte destacan as seguintes canteiras sen indicios de restauración algunha: canteira de Sta. Cristina, en Ponteceso, á beira do río Anllóns; canteira de Olveira, en Cances; canteira abandonada do Monte Neme, Carballo; canteira no municipio de Laracha; canteira da Brea, en Carballo; canteira de Sta. Comba e a canteira de Vimianzo.

Todas elas amosan a degradación das paisaxes e a falla explícita de restauración mineira. No caso da canteira de Ponteceso, esta está á beira mesma do río Anllóns, con posible afectación directa ao cauce.

¹Véxase o enlace web https://minariasostible.gal/evento/

962 — *Impactos da minaría a ceo aberto na entorna e con especial impacto sobre a paisaxe*

Tan só «200 metros» en liña recta, separaban onte á conselleira Ethel Vázquez, do punto de «verquido de fecais» no litoral cabanés

6 febrero, 20196 febrero, 2019Publicado en A importancia dos sistemas dunares, Agresións ambientais, Existe conciencia ambiental?, O dereito á información, Que é o que importa logo Ethel Vázquez?, Xa está saneado o litoral cabanés?Deja un comentario

A Conselleira con competencias en Augas de Galicia, Ethel Vázquez, ignorou no día de onte as «verteduras de augas fecais» no litoral cabanés, mentras inauguraba a senda peatonal, a escasos metros do punto de vertido.

Xa está saneado o litoral cabanés? Xa non hai problemas de vertidos?

Parece que non importa se o litoral está saneado ou non. O departamento de Ethel Vázquez, prevé un plan de sendas de máis de cinco millóns de euros, pero esquece o imprescindible saneamento do litoral.

Vemos como a Xunta “vive de espaldas ao litoral”. Parece que non importa o medio ambiente, non importa a saúde das rías, non importa a saúde da xente, non importa a saúde dos ecosistemas, non importa a paisaxe….Que é o que importa logo Ethel Vázquez?

Os incendios de inverno en Galicia. Criar pasto para as bestas e as vacas que se alimentan nos montes e nas serras

13 enero, 201913 enero, 2019Publicado en Agresións ambientais, Falla a educación ambiental en Galicia, Galicia xa arde no invernoDeja un comentario

Por que arde o monte en inverno? Que interés ou intereses poden existir, para que lugares de alto valor ambiental como a Serra da Queixa ou os montes da Gudiña, rematen arrasados polo lume. Arde a Rede Natura 2000 e a información, tanto por parte da Xunta de Galicia como dos medios de comunicación, é escasa.

A parroquia de Penouta, en Viana do Bolo, as 161 hectáreas da Mezquita…, o incendio de 45 hectáreas en Cerdedo -Cotobade, Vilariño de Conso, A Gudiña….etc. Todos eles son incendios de inverno.

Serra da Queixa.jpg — *Rede Natura, Serra da Queixa*

Que hai detrás destes incendios?

Indagamos na parroquia de Caroi, en Cerdedo -Cotobade. Preguntamos á xente os motivos polos que ardía o monte e a resposta non puido ser máis clara:

“Mellor que arda agora, así (o monte) cría pasto para os animais na primavera. Se non o fai agora, despois será todo toxos e será maís difícil dar con eles”. “Fíxose sempre, non é nada novo”.

E non ven isto como algo malo. As fontes consultadas, todas elas do rural, véno como algo bó, natural…, tradicional, como algo que se fixo toda a vida.

Estamos na presencia de incendios instrumentais. O incendio rexeneraría o monte, eliminaría o matorral que o gandeiro despreza, as cinzas servirían de abono e ao final da primavera terían unha zona de pastos máis amplia.

*Incendio de inverno na serra da Queixa*

Pero que consecuencias ten isto para os ecosistemas?

1.- Perda da biodiversidade. A Rede Natura queda moi afectada.

2.- Os animais salvaxes quedan sen acubillo e pasto, no momento do inverno no que vai máis frío.

3.- Contamínanse os cursos fluviais e as augas polo arrastre das cinzas.

4.- Dánase o sustrato natural do terreo e hai unha perda importante del.

5.- Danos na paisaxe.

6.- Evidencia unha sobrecarga gandeira sobre do monte e un mal manexo do gando.

7.- Evidencia a falla estrutural de cultural ambiental.

8.- Evidencia o fracaso dunha política agrícola -gandeira da Xunta de Galicia e o desprecio da Consellería de Medio Ambiente, polo coidado da Rede Natura e a necesaria sensibilización ambiental con respecto a estes espazos.

A “manifesta ilegalidade” dos campionatos de caza, “matanzas masivas e coordinadas” de raposos, en todo o territorio galego. A Xunta de Galicia, “cooperadora necesaria”, un ano máis, do animalicidio cruel e salvaxe que tingue de sangue os montes galegos

4 enero, 20198 enero, 2019Publicado en A importancia dos raposos nos ecosistemas galegos, Agresións ambientais3 comentarios

Catro campionatos provinciais, un campionato galego, unha copa de España e unha copa provincial para exterminar os raposos galegos. Así entende a Xunta de Galicia o obxecto da caza, que establece a Lei 13/2013, do 23 de decembro, de caza de Galicia, como a finalidade de protexer, conservar, fomentar e aproveitar ordenadamente os recursos cinexéticos de modo compatible co equilibrio natural e os distintos intereses afectados.

Onde están os informes técnicos que sustentan a protección, conservación e o aproveitamento ordenado dos recursos cinexéticos destes campionatos de caza, que casualmente coinciden no mesmo día ou en datas moi próximas.

A Xunta de Galicia terá que dar explicacións, e xa tarda.

Provincia da Coruña: 12 de xaneiro.
Provincia de Pontevedra: 12 de xaneiro.
Provincia de Ourense: 12 de xaneiro.
Provincia de Lugo: 12 de xaneiro.
Campionato galego: 20 de xaneiro.
XII Copa España de Raposo: 2 de febreiro.
Copa provincial de Lugo: 9 de febreiro.

*O animal máis maltratado do monte galego*

Recoméndase a lectura de:

O importante papel dos raposos nos ecosistemas

https://corcoestoblog.wordpress.com/2018/01/15/o-importante-papel-dos-raposos-nos-ecosistemas/?fbclid=IwAR19jfkx_zRoPXWyJZBDyrxTqswws5zDxczctLgxZJrhQlgzs6KOQUdSIrA

As pozas envelenadas en Galicia pola drenaxe áceda da minería. A restauración mineira esquecida…, e que a Xunta de Galicia “promociona” como atractivo turístico ou ambiental

17 diciembre, 201818 diciembre, 2018Publicado en Agresións ambientais, Agresións mineiras sobre o territorio, Minería destrutiva e contaminante, O veleno da drenaxe áceda da mineríaDeja un comentario

Baixo o nome de “lago de intenso azul” ou “hermosas aguas turquesas” ou “paraíso”, os medios de comunicación divulgan as “bondades” destas pozas ou balsas tóxicas, que acumulan gran cantidade de metáis pesados e que son froito da minería extractiva e contaminante.

Co seu silencio habitual, a Xunta de Galicia semella apoiar estes eslogans propagandísticos, que na realidade agochan a traxedia da degradación das paisaxes, a falla de restauración mineira e o dano ambiental.

*Poza de Cartelle, en Ourense, afectada pola drenaxe áceda da minería*

Ventoxo foto — *Poza da canteira de Ventoxo, no municipio de Forcarei (Pontevedra).*

4444 — *Caso paradigmático do xornal “La Región”, que o 12 de setembro de 2016, trataba na columna “¿Sabe usted….”, o caso da poza do municipio de Cartelle*

lagoa-de-pedras-miudas en Catoira.jpg — *Poza da canteira de Pedras Miúdas, en Catoira, afectada pola drenaxe áceda da minería*

Canteira de Nantón.png — *Poza da canteira de Nantón, Cabana de Bergantiños (A Coruña), afectada pola drenaxe áceda da minería*

Caolines de Vimianzo, S.A.U levanta a veda mineira en Bergantiños e solicita autorización para investigar 12 cuadrículas mineiras en Laxe, correspondentes aos permisos Jorge Reyes nº 7148 e Don Sebastián nº 7147, para recursos de caolín, mica e sección C)

4 diciembre, 20184 diciembre, 2018Publicado en Agresións ambientais, Agresións mineiras sobre o territorio, Ameazas ao patrimonio cultural, Levántase a veda mineira en BergantiñosDeja un comentario

Así publicáse no DOG do 04/12/2018 a apertura dun período de alegacións ata o vindeiro 17 de xaneiro, para que as persoas afectadas poidan alegar o que estimen convinte, aos permisos de investigación mineira solicitados por Caolines de Vimianzo, S.A.U (Cavisa), nos concellos de Laxe, Cabana e Zas.

A autorización sería para investigar 12 cuadrículas mineiras que abranguen aos permisos Jorge Reyes, nº 7148 e Don Sebastián nº 7147, para os recursos de caolín, mica e sección C).

A autorización presentada pola empresa coincidiría co desarrollo do convenio de colaboración asinado entre a Cámara Oficial Mineira de Galicia, a empresa Caolines de Vimianzo (Cavisa) e o concello de Laxe. O convenio asinado entre o alcalde de Laxe, José Manuel Mouzo Castiñeira, o presidente da Cámara Mineira, Juan de Dios Martín Aparicio e o director xeral de Caolines de Vimianzo (Cavisa), Juan José López Muñoz, daría pé ao pulo que cobran estes proxectos mineiros na actualidade, tras ser desbotados xa no seu día polo anterior alcalde socialista por ser incompatibles cos núcleos de poboación aos que afectan.

Por medio da Resolución do 11 de novembro de 2011, da Consellería de Economía e Industria (DOG núm. 236, do 13 de decembro), aprobouse a admisión a trámite da solicitude presentada por Caolines de Vimianzo, S.A.U. do permiso de investigación Don Sebastián nº 7147 para os recursos de caolín, mica e sección C) no termo municipal de Laxe da provincia da Coruña. Esta admisión foi declarada definitiva pola Resolución da Xefatura Territorial do 3 de abril de 2014.

Todas as persoas que se consideren afectadas por este permiso de investigación poderán examinar o expediente na Sección de Minas da Xefatura Territorial de Economía, Emprego e Industria, Edificio Administrativo de Monelos, 2º andar, rúa Vicente Ferrer, nº 2, A Coruña, ou no portal da dita consellería http://ceei.xunta.gal/expediente-explotacions-mineiras e alegar por escrito todo o que crean oportuno presentándoas en calquera oficina das previstas no artigo 16.4 da Lei 39/2015, do 1 de outubro, do procedemento administrativo común das administracións públicas. Para iso terán un prazo de trinta días hábiles, que comezará o día seguinte ao da súa publicación no Diario Oficial de Galicia, segundo o establecido polo artigo 21 da Lei 3/2008, do 23 de maio, de ordenación da minaría de Galicia (DOG núm. 109, do 6 de xuño).

O concello de Cabana de Bergantiños recupera o camiño primitivo da senda ao Monte Castelo de Lourido con sobreanchos e moita zahorra

1 diciembre, 2018Publicado en Agresións ambientais, Ameazas ao patrimonio cultural, Onde está o respeto polo Patrimonio e a Paisaxe?Deja un comentario

Sorprende que un camiño primitivo, unha senda verde e histórica, que ademáis forma parte da ruta dos Faros, acabe converténdose, nunha pista forestal chea de zahorra.

A actuación que moitas persoas están a calificar de “agresiva” entra dentro das actuacións de promoción e divulgación do patrimonio natural de Galicia, cofinanciadas pola Xunta de Galicia, a través da Consellería de Medio Ambiente e Ordenación do Territorio e o programa operativo FEDER Galicia 2014 -2020, “Unha maneira de facer Europa. Recuperación do camiño primitivo senda a monte Castelo”, que ten por obxecto contribuír á conservación do medio ambiente e do patrimonio cultural.

A iniciativa que contribue á masificación do Monte Castelo de Lourido, desnaturaliza unha entorna protexida polo Plan de Ordenación do Litoral (POL), documento que califica á estrutura castelaria como patrimonio histórico de interés.

foto 1 — *Nova vía de acceso ao Monte Castelo. Fonte imaxe: persoa socia da asociación Petón do Lobo.*

Foto 2 — *Cartel da obra da nova vía de acceso ao Monte Castelo. Fonte da imaxe: persoa socia da asociación Petón do Lobo.*

Hérpetos e eucaliptos, compatibles? Pois non

9 noviembre, 20189 noviembre, 2018Publicado en Agresións ambientais, Pobreza enerxética, Seca, cambio climático e incendios, Voz en Europa

Nesta semana coñecíamos que a eurodeputada galega Lidia Senra denunciaba na Comisión europea, o perigo que o eucalipto supoñía para especies protexidas polo Convenio de Berna, relativo á conservación da vida silvestre e do medio natural de Europa.

Entre eses animais máis susceptibles á acidificación dos solos producida polos eucaliptos está a píntega común ou salamátiga. A píntega ou salamántiga común ten unha subespecie de seu en Galicia, a Salamandra salamandra gallaica.

Para evitar seren atacadas por outros animais, a súa pel contén pequenas cantidades de substancias tóxicas (pezoña).

Pero como afecta a eucaliptización a estes animais?

Os eucaliptos consomen bastante auga debido a súa elevada evapotranspiración. Ademais son moi selectivos cos nutrintes que escollen do chan. Entre eses minerais que acaparan do chan en concentracións importantes está o calcio. Isto produce un descenso importante do pH e a conseguinte acidificación dos solos. Ao quedarse o chan sen calcio, libéranse importantes concentracións de aluminio coa conseguinte toxicidade para as plantas. As plantas e os animais atópanse de súpeto, con que as condicións dos ecosistemas xa non son as adecuadas para a súa supervivencia.

*O eucalipto produce unha perda de calcio importante nos solos e un incremento da concentración de aluminio*

Os solos ácedos crían moitos fungos que xeran un entramado de micelios ou filamentos brancos que producen a impermeabilización do solo. É o fenómeno coñecido como water repellency, que impide que a auga se filtre. Aumenta así a escorrentía superficial e a erosión laminar.

En Galicia milleiros de hectáreas de solos están perdendo as súas propiedades naturais por mor dos eucaliptos. Ademais deixan de ser espazos adecuados para o desarrollo da flora, da fauna, a auga e a súa capacidade produtiva a longo prazo.

Os produtores forestais e a industria minimizan a importancia destes impactos cando non debera ser así, porque a consecuencia é un atentado ecolóxico de primeira magnitude.

A Xunta de Galicia debera analizar as consecuencias da súa política expansionista dos eucaliptos e mudar drásticamente as políticas con respecto a estes, xa que está a ser cómplice do que podería ser un atentado ecolóxico sen precedentes na nosa historia.

Asociacións ambientais de Bergantiños critican a actuación irresponsable do edil Xosé Manuel Pose Lema, concelleiro de turismo do concello de Laxe e voceiro do BNG, que recolle sinaturas a través da web change.org, para retirar as dunas da praia de Laxe

9 noviembre, 201810 noviembre, 2018Publicado en A importancia dos sistemas dunares, Agresións ambientais, Elementos que prexudican o medio natural1 comentario

O voceiro do BNG xustifica a recollida de sinaturas asumindo con audacia a representación e a moi cuestionada vontade unánime de toda a cidadanía de Laxe, e afirma a necesidade de retirar as dunas da parte baixa do paseo marítimo, o rebaixe da area acumulada e o traslado desta á zona do Cabo de Area. Para isto pide ao Ministerio de Transición ecolóxica unha actuación urxente.

Para as asociacións ecoloxistas Petón do Lobo, Cova Crea e o Ouriol do Anllóns, esta petición do edil denota unha falla de cultura ambiental evidente e unha incitación clara á posible comisión dun delito contra o medio ambiente. A petición, que conta xa con máis de 700 sinaturas, recolle unha vontade clara e manifesta do edil e das persoas que a apoian, de danar un dos sistemas dunares máis importantes de Galicia. Os sistemas dunares son hábitats moi sensibles. Polas súas características dináminas do sustrato areoso que conforman, vense a cotío moi afectados polas actividades relacionadas co mantemento das praias, a limpeza mecánica e a retirada de materia orgánica.

Praia Laxe Fonte Turismo de Galicia — *Praia de Laxe. Fonte: Turismo de Galicia*

foto antiga de Laxe, fotógrafo Vidal — *Foto de Vidal, municipio de Laxe, co estado orixinal das dunas. As edificacións construíronse enriba do sistema dunar*

O cordón dunar de Laxe atópase protexido pola Directiva de Hábitats da Unión Europa e é un hábitat prioritario. As dunas de Laxe acollen importantes especies de flora e fauna que precisan de programas concretos de conservación e xestión. Ademáis da súa biodiversidade e do seu elevado valor ambiental, o sistema dunar de Laxe participa na protección do sistema praia –duna fronte ao impacto dos temporais marítimos. Neste senso, se ollamos as antigas fotos de Laxe, realizadas polo magnífico fotógrafo Vidal, pódese ver como o sistema dunar antigamente ía máis alá da estrada e incluso sobrepasaba a liña de casas edificadas. Progresivamente, as edificiacións na primeira liña de costa, foron desprazando ás dunas e minguando o sistema dunar con grave afección deste.

A conservación do frente dunar de Laxe é un elemento chave para mitigar a súa erosión e frear o impacto dos temporais martítimos sobre os edificios e vivendas da primeira liña de costa.

Por outra banda, peticións como as do edil laxense poderían facer que a LFee (Foundation for Environmental Education) e a ADEAC (Asociación de Educación ambiental e do Consumidor) constatasen os incumprimentos dos requisitos preceptivos para dispoñer da distinción de bandeira azul, da que gozaron ata o de agora areais como o de Laxe, coa conseguinte perda e afección ao turismo, sector económico chave neste municipio.

sistema dunar de Laxe — *Sistema dunar nunha praia de Laxe*

As asociacións críticas coa actuación do edil darán traslado da petición realizada por este a través do portal change.org á Fiscalía, por se puideran existir indicios dunha posible incitación á comisión dun presunto delito contra o medio natural e a ordenación do territorio. Asemade instan ao edil laxense a deseñar plans concretos e específicos de xestión e conservación do magnífico cordón dunar do municipio de Laxe.