Colabora e participa! Pica no enlace adxunto e descarga o modelo de alegacións ao proxecto de explotación da mina a ceo aberto de Penouta, en Viana do Bolo (Ourense). Só tes que cubrir a cabeceira do escrito cos teus datos persoais e asinar na última folla. Logo preséntao no Rexistro de calquer Administración pública ou se tes sinatura electrónica no rexistro dá Administración estatal no enlace: https://rec.redsara.es/registro/action/are/acceso ou coa Chave 365 no portal da Xunta de Galicia: https://sede.xunta.gal/ Tamén podes modificar o modelo.
Fin do prazo para presentar as alegacións: 28 de abril de 2021.
Imaxes da asociación Salvemos la Montaña de Cáceres e outras relacionadas co proxecto mineiro da explotación de litio, que promove Valoriza Minería, filial de Sacyr
Imaxes da asociación Salvemos la Montaña de Cáceres e outras relacionadas co proxecto mineiro da explotación de litio, que promove Valoriza Minería, filial de Sacyr
No día de hoxe a asociación Salvemos la Montaña de Cáceres defendía no Parlamento europeo a súa oposición ao proxecto de mina a ceo aberto de Valdeflores, a través de tres peticións:
Petition 1174/2017 by asoc. ambiental Petón do Lobo (Spanish) on the open-pit mine in Valdeflores, Cáceres
Petition 0273/2018 on a lithium mine in Sierra de la Mosca, Cáceres and
Petition 1140/2019 on a lithium mining project “San José/Valdeflórez” in the mountain of Caceres (Spain)
Pódese seguir a intervención en directo ou en diferido ao día seguinte no seguinte enlace:
Unha dás peticionarias, María Montaña Chaves Pedrazo indicaba na súa intervención parlamentaria, que a empresa australiana promotora do proxecto, Infinty Lithium, non figura en ningún dos expedientes tramitados na Xunta de Extremadura. Esta empresa de capital estranxeiro 100% non solicitara ningún permiso, nin de investigación, nin de explotación.
A Lei de Minas española obriga que polo menos o 50% do capital social da empresa promotora sexa nacional para poder operar dentro do territorio español. Con todo, quen sí solicitaba o primeiro permiso de investigación en Valdeflores era a empresa filial de Sacyr, Valoriza Minería, que máis tarde transmite por escasos 900 euros os dereitos mineiros conseguidos a unha empresa sen solvencia técnica, económica nin financeira, creada “ex profeso” para eludir responsabilidades cunha capital social de 3.000 euros, o mínimo que marca a lei. En concreto, créase a empresa pantalla ou “ joint venture”, como a chaman algúns: TECNOLOXÍA ESTREMEÑA DO LITIO S.L.U., cuxo domicilio social, anecdóticamente, atópase en Salamanca. A empresa TEL é a que figura en case todos os expedientes oficiais e segundo Infinty Lithium o seu capital está participado nun 75% pola australiana e nun 25% por Sacyr.
Este complicado armazón empresarial deséñase, segundo indicaba a peticionaria, para eludir responsabilidades, sortear indemnizacións para reparar posibles danos ou accidentes, como o famoso por terrible de Aznalcollar onde a empresa non custeou a limpeza do desastre medio ambiental causado, tamén para eludir responsabilidades xurídicas e penais. Esta práctica é habitual no noso Estado e consideramos que as institucións e os órganos de control deberían vixiar para que non se converta en algo habitual.
Con respecto ao trámite de Información ao público do Permiso de investigación da MINA DE VALDEFLORES leste, a peticionaria indicaba que «…foi un auténtico insulto cara aos cidadáns que vivimos nesta marabillosa cidade e nos seus arredores. Ninguén puido acudir como interesado neste expediente porque ninguén se decatou. Non se presentaron alegacións durante o trámite de información pública en 2016 porque non houbo información pública. A tramitación levou a cabo cunha absoluta opacidade para propiciar o descoñecemento do cidadán dunhas actividades que ían ter serias repercusións sobre a vida, a saúde e o medio ambiente da cidade de Cáceres. Vulnerouse o Convenio de Aarhus sobre acceso á información, participación do público na toma de decisións e acceso á xustiza en materia de medio ambiente e a Lei 27/2006 de Trasparencia e Bo Goberno do estado español, así como as disposicións normativas específicas que regulan o tempo e a forma de dar publicidade a estes proxectos. O proxecto NON SE SOMETEU A INFORMACIÓN PÚBLICA nin na forma nin durante o tempo que establece a lei, o que deu lugar a que 4 ANOS DESPOIS a propia Dirección Xeral de Minas, a través da Comisión Xurídica vísese obrigada a declarar a NULIDADE DA RESOLUCIÓNS e a subseguinte RETROACCIÓN dos expedientes que concedían os Permisos de Investigación, ademais de terminar por “imposibilidade material de continuación” a concesión de explotación solicitada. Tecnoloxía Estremeña do Litio NON CONTA actualmente con NINGÚN PERMISO vixente por parte da Junta de Extremadura».
Por outra banda, o Plan Xeral Municipal de Urbanismo (PXM) do municipio de Cáceres prohibe taxativamente a implantación de industrias, entre elas as extractivas, a menos de 2 km do centro urbano, e ademais o chan onde se quere instalar a mina e as instalacións está cualificado como adoito non urbanizable de especial protección.
O 19/04/2018 votouse por esmagadora maioría «NON” á modificación do PXM solicitada pola empresa. Actualmente o alcalde de Cáceres D. Luís Salaya manifestou en reiteradas ocasións o seu NON rotundo á mina. E para maior gravidade, TECNOLOXÍA ESTREMEÑA DO LITIO está dobremente SANCIONADA pola Xunta de Extremadura e polo concello de Cáceres.
En canto ao financiamento do proxecto con fondos públicos por parte das diferentes institucións europeas, como o Banco Europeo de Investimentos ou a plataforma de financiamento público-privado EIT- InnoEnergy: durante o verán de 2019 Infinity Lithium levou a cabo unha campaña comunicativa e de márketing para presentar e publicitar un novo proxecto de explotación, que non figura nin é coñecido en ningún organismo público, nin é o proxecto oficial rexistrado ante a administración estremeña de minas, a única competente para o efecto. A campaña publicitaria realízase ante diferentes organismos e institucións como o Banco Europeo de Investimentos, algúns Ministerios do Estado español, a Bolsa australiana ASX, ante a Comisión Europea coa presenza do Vicepresidente Maros Sefcovic e ante os medios de comunicación.
Posteriormente, durante o primeiro semestre do 2020, a firma australiana desarrollou outra campaña comunicativa anunciando “aos catro ventos” a sinatura dun Memorando de Entendemento con EIT- Innoenergy, plataforma de financiamento que canaliza fondos do Banco Europeo de Investimento, e segundo a información dada pola empresa “consiste no outorgamento de apoio e de financiamento de ata 800.000 euros para o proxecto industrial mineiro de Cáceres. Con este acordo, San José Valdeflórez convertíase no primeiro proxecto de litio en conseguir financiamento europeo. EIT InnoEnergy, o grupo público-privado da UE que lidera a Alianza Europea das Baterías tamén colaboraría na captación de fondos para a fase dúas do investimento da planta piloto de ata 2,4 millóns de euros. Ademais apoiaría e facilitaría as negociacións de venda da produción con fabricantes europeos a través da rede da EBA e apoiaría a Infinity na obtención das aprobacións ambientais necesarias e a aceptación social do proxecto”.
En ambas as campañas a empresa apoiouse nas diferentes institucións e organismos europeos consolidados e sobre todo utilizou a figura do Vicepresidente Sr. Sefcovic para conseguir credibilidade e poder vender o seu novo proxecto de explotación aos seus posibles investidores. Sendo consciente do uso indebido, intencionado e interesado das institucións europeas e dos seus representantes por parte dos intereses da compañía Infinty Lithium e sendo coñecedores da inviabilidade do Proxecto San José Valdeflórez, a asociación Salvemos la Montaña decidiu, por consenso, enviar unha carta persoal ao Vicepresidente de Relacións Interinstitucionais e Previsión da Comisión Europea Maros Sefcovic, impulsor da Alianza Europea das Baterías (European Battery Alliance), e «Coordinador do traballo da Comisión sobre a EBA.»
Así a cidadanía afectada transmitíalle que, como grupo cidadán, como pobo local afectado, e como europeos, pensaban que eses 800.000 euros supostamente concedidos á empresa promotora e destinados ao proxecto de mina ao descuberto de Cáceres non terían ningún percorrido nin xustificación, xa que o devandito proxecto era e é INVIABLE desde o seu inicio, polas razóns xa expostas nesta e nas anteriores peticións.
Polo tanto a asociación solicitáballe ao Vicepresidente que se reformulasen outorgar eses fondos á empresa e que se chegase a considerar a retirada ou a denegación dos mesmos para evitar dilapidar o diñeiro de toda a cidadanía europea.
A día de hoxe, despois de 6 meses, a entidade cidadá NON recibiu ningunha resposta por parte do Sr. Vicepresidente, Maros Sefcovic, e afirman que toda a cidadanía dos distintos Estados membros da UE debe ser atendida polos representantes públicos. Ademais estiman que se incumpren os artigos 20 e 24 do Tratado de Funcionamento da Unión Europea que di: “Os cidadáns da Unión son titulares dos dereitos e están suxeitos aos deberes establecidos nos Tratados. Teñen, entre outras cousas, o dereito de formular peticións ao Parlamento Europeo, de recorrer ao Defensor do Pobo Europeo, así como de dirixirse ás institucións e aos órganos consultivos da Unión nunha das linguas dos Tratados e de recibir unha contestación nesa mesma lingua.”
Por todo iso a asociación Salvemos la Montaña pide á Comisión unha resposta e que transmita o seu malestar ao Vicepresidente Sr. Sefcovic pola omisión da súa resposta.
Doutra banda, e con data de 7 de maio de 2020 a asociación presenta unha denuncia ante a Oficina Europea de Loita contra a Fraude (OLAF), solicitando a investigación sobre o financiamento do proxecto polas distintas institucións e organismos europeos mencionados con anterioridade. A contestación ofrecida polo Xefe da Unidade de Investigación-selección e Revisión foi a seguinte: “Ao termo das actividades de selección, comprobouse que a súa denuncia non se refire a ningún proxecto que recibise financiamento por parte da Unión Europea.” Sorprende por tanto que a OLAF arquive o caso e que non atope ningún proxecto con este nome, cando a mesma compañía está a publicitalo por todas as canles de comunicación. Poderíase afirmar que alguén non está a facer honra á verdade?
En virtude do anterior solicitaban ao Parlamento europeo, a través da Comisión de Peticións, un control democrático sobre a Comisión Europea, cumprindo así cunha dos seus tres grandes funcións encomendadas, que é investigar os feitos e evitar un uso fraudulento dos organismos e das institucións europeas por parte dunha compañía privada. Solicitaban tamén na súa comparecencia, que antes de outorgar financiamento público a este proxecto que está abocado ao fracaso, infórmense do estado dos expedientes administrativos levados a cabo polo órgano rexional competente, comproben se se está respectando a legalidade para a súa execución dentro do ordenamento xurídico español e do marco normativo concreto. Verifiquen a nulidade das Resolucións que aprobaron os permisos de investigación, a paralización e retrotracción dos distintos expedientes ao comezo da tramitación. E tamén corroboren as sancións nas que incorreu a empresa.
A Plataforma Salvemos a Montaña de Cáceres comprométese a velar polo coidado e a conservación do corazón e do pulmón verde da súa querida Montaña, para que nunca deixe de latexar nin de respirar e así se converta no legado que de alento e acubillo ás seguintes xeracións.
(Texto resumido da intervención da peticionaria Mª Montaña Chaves Pedrazo).
Lídia Senra: “Na Galiza urxe un modelo de xestión de residuos público 100%, descentralizado e baseado na redución, reciclaxe, reutilización e protección do medio ”
Visitou o Banco Máis Fedento do Mundo, en Ordes, con vistas ao macrovertedoiro da Areosa, en Cerceda, onde Sogama enterra o 88% do lixo que recibe a diario dos concellos de todo o país
Comprométese a seguir traballando no Parlamento Europeo para denunciar a continua ameaza que supón para as augas que bebe a poboación de Santiago, xa que os vertidos do marcrovertedoiro van ao Lengüelle, afluente do río Tambre
Ordes, 14 de maio de 2019. A eurodeputada Lídia Senra, candidata de En Marea: Compromiso por Europas ás eleccións europeas do 26 de maio, visitou este martes pola mañá o Banco Máis Fedento do Mundo, acompañada por veciños e veciñas da comarca de Ordes e por membros dos diferentes colectivos organizados na contorna en defensa do medio ambiente e do rural vivo. Senra considera fundamental que todos os habitantes da Galiza visiten este lugar e se senten no banco uns minutos para ‘gozar’ do cheiro e da aberración ambiental que supón o macrovertedoiro que Sogama ten na Areosa, no concello de Cerceda, dos máis grandes de toda Europa.
A eurodeputada denunciou que Sogama só xestiona o 12% do lixo que lle chega procedente dos concellos de toda Galiza, xa que o 88% restante dos residuos son enterrados directamente no macrovertedoiro sen selección, danando augas, terras, vidas. “Urxe outro modelo alternativo a este no que Xunta e Naturgy van da man para beneficio empresarial. É indignante que na actual UE se permitan, coa connivencia das Administracións, situacións deste tipo. Denunciámolo en reiteradas ocasións durante este mandato no Parlamento Europeo e seguiremo a facelo”, defende a candidata ás eleccións europeas do 26 de maio.
Neste sentido, incidiu na urxencia de poñer en marcha un novo modelo de tratamento de residuos totalmente público, descentralizado en cada concello ou comarca, e baseado na redución, reciclaxe e reutilización, respectuoso ante todo co medio ambiente. Criticou que Galiza está moi lonxe dos obxectivos de reutilización e reciclaxe de residuos marcados pola UE, fixados en que todos os concellos dos Estados membros reciclen o 50% dos residuos no 2020, o 55% no 2025, o 60% no 2030 e o 65% no 2035.
Non se trata dun verquido accidental. Un fallo na rede de saneamento municipal remata con verteduras permanentes á ría de Corme –Laxe. Boa parte da carga residual da veciñanza de Neaño remata directamente na ría.
Os malos cheiros e a presenza de roedores e insectos en cantidades importantes, alarmaron a algunha veciñanza próxima, que alertou dos fallos á Xunta de Galicia e ao Seprona.
Unha tubaxe aberta verte permanentemente a un salgueiral próximo á primeira liña do litoral. Cando a vertedura é moi abundante, as filtracións das augas residuais cóanse por debaixo do paseo marítimo ata chegar á praia e ao mar.
Fallos no saneamento de augas residuais no litoral de Cabana de Bergantiños (A Coruña)
O que máis preocupa á veciñanza é que a maoiría descoñecía que existía un fallo no saneamento das augas residuais, posto que pensaban que a rede de fecais comunicaba coa depuradora de Lodeiro, na veciña parroquia de Canduas, cando non é así. De feito, cando se realizaran as obras, supostamente instaláranse 9 km de tubaxes e colectores para conducir as augas residuais de Neaño ata a depuradora de Lodeiro, e polo que se ve non foi así. De feito, o saneamento integral da liña costeira de Cabana acadara no seu día un orzamento de 420 millóns das antigas pesetas.
A veciñanza tamén se pregunta a que se adica a empresa que xestiona as augas municipais, a coruñesa OGPO, S.L e os motivos polos que desde o concello non se alertou a poboación deste problema.
Fallos no saneamento de augas residuais no litoral de Cabana de Bergantiños (A Coruña)
Por outra banda, a veciñanza reclama a devolución dos importes pagados en concepto de canon de saneamento, e que veñen incluídos na factura da auga que lles pasa periódicamente o concello de Cabana.
Reclaman ademáis o arranxo e acondicionamento inmediato da rede de saneamento e que se deixen de producir as verteduras, xa que en pleno século XXI é indignante e incrible que se esté a producir o que ocorre en Neaño, posto que pódese producir un deterioro importante dos espazos da Rede Natura, do litoral e con consecuencias inmediatas para a saúde pública e os bancos marisqueiros da ría de Corme –Laxe.
Fallos no saneamento de augas residuais no litoral de Cabana de Bergantiños (A Coruña)
Fallos no saneamento de augas residuais no litoral de Cabana de Bergantiños (A Coruña)
Fallos no saneamento de augas residuais no litoral de Cabana de Bergantiños (A Coruña)