Categoría: Participación da cidadanía
Familias afectadas polos proxectos eólicos do Cerqueiral, Salgueiras, Banzas, Maragouto e Coto dás Airas piden a inaplicación do Plan Sectorial eólico por desfasado e carecer de avaliación ambiental, que integre a normativa vixente e garanta o seu benestar
Familias afectadas polo Plan Sectorial eólico galego piden á Xunta a inaplicación dun regulamento desfasado, obsoleto e que non integra a actual normativa ambiental e paisaxística vixente. Muíños xigantes que cada vez teñen máis diámetro de rotor e que se colocan a 200 metros de casas illadas e a 500 de núcleos habitados sen que se teña en conta os impactos visuais e acústicos para as familias afectadas.
“Roubánnos a nosa Paisaxe” din familias afectadas polo proxecto éolico O Cerqueiral en Coristanco. E é que o Plan Sectorial eólico aprobado no ano 1997 non incorpora a normativa derivada do Convenio Europeo das Paisaxes, que indica que a Administración ten que plasmar nos Obxectivos de Calidade Paisaxística dos proxectos as aspiracións da cidadanía. E aquí o único que plasman son as aspiracións dunha empresa allea que ven facer cartos á costa do benestar dás familias afectadas.
O deber da Xunta de Galicia de inaplicar as normas inválidas
A Xunta de Galicia debe aplicar a Lei 21/2013, do 9 de decembro, de avaliación ambiental e demais lexislación ambiental en primeiro lugar, e en detrimento do regulamento do Plan Sectorial eólico de Galicia. A primeira esixe que todos os plans, entre os que está o Plan Sectorial eólico, deben contar con unha avaliación de impacto ambiental, documento que non integra porque está desfasado ao aprobarse no ano 1997.
Por outra banda a Lei 5/2019, do 2 de agosto, do patrimonio natural e da biodiversidade de Galicia consolida a prevalencia da protección ambiental sobre a ordenación territorial e urbanística e a precaución respecto ás posibles intervencións que poidan afectar negativamente o patrimonio natural ou á biodiversidade.
Proxectos eólicos cada vez máis agresivos para o benestar dás familias no rural
Proxecto eólico do Cerqueiral de Greenalia.- a 500 metros dos núcelos de Padrín, O Rueiro, A Brañeira, Couso e Esternande, en Santa Comba e Coristanco. Un máis no medio doutros nove, dentro da mesma Área de Desenvolvemento Eólico.
Proxecto eólico de Banzas de Green Capital Power.- a 500 metros dos núcleos de Campolongo, Vilar de Arriba, Vilar de Abaixo, Couso de Arriba, Couso de Abaixo, Cabana Moura, en Outes, Mazaricos e Negreira. Un máis no medio de outros oito parques.
Proxecto eólico Coto dás Airas de Coto das Airas S.L.- emprázase directamente sobre a Serra do Suído, un emprazamento de alto valor natural e paisaxístico. Por este motivo a Serra atópase clasificada como unha Área de Especial Interese Paisaxístico (AEIP) e sobre un sistema de humidais e de turbeiras de alto valor ecolóxico e ambiental, nos municipios de A Lama e Fornelo de Montes.
Proxecto eólico de Maragouto, de Green Capital Power.- 10 aeroxeneradores sobre o humidal dá Braña de Valadares, ao redor de 500 metros dás vivendas dás familias de 8 núcleos, turbeiras, carballeiras e unha manchea de hábitats prioritarios afectados, nos municipios de Outes e Negreira. Un máis no medio de trece parques en funcionamento e 12 máis en tramitación. Na zona de implantación do parque eólico Maragotuo atópanse actualmente en funcionamento ou autorizados trece parques eólicos situados nun radio de estudo de 15 quilómetros dos aeroxeradores proxectados: Parque Eólico Corzán, Parque Eólico Serra de Outres, Parque Eólico Pedregal Tremuzo Ampliación, Parque Eólico Pedregal Tremuzo, Parque Eólico Paxareiras II F, Parque Eólico Currás, Parque, Eólico Paxareiras IIB, Parque Eólico Paxareiras II C, Parque Eólico Paxareiras I-II A (Montevos), Parque Eólico Paxareiras II D-E, Parque Eólico Singular Carnota, Parque Eólico Singular Muros, e Parque Eólico Ponche Rebordelo (Fonte: Rexistro Eólico de Galicia-Decembro 2019).
Ademais, actualmente na zona de implantación do parque eólico atópanse en tramitación doce parques eólicos: Parque Eólico Banzas, Parque Eólico Outes, Parque Eólico Singular Outes, Parque Eólico Alvite, Parque Eólico Alvite II, Parque Eólico A Picota, Parque Eólico A Ruña III, Parque Eólico A Ruña II, Parque Eólico San Cosmeiro, Parque Eólico Vaqueira, Parque Eólico Ampliación Virxe, e Parque Eólico Alto dás Agras (Fonte: Rexistro Eólico de Galicia-Decembro 2019).
Proxecto élico dás Salgueiras, de Norvento, S.L.- as infraestruturas do parque eólico están incluídas no ámbito de aplicación da normativa do Plan de Ordenación do Litoral de Galicia (POL), nas unidades de paisaxe Monte Branco (05.02.182), Praia de Balarés (05.02.181), Brañas de Gondomil (05.02.179), Esterio do Anllóns (05.02.183) e Cantís do Canteiro (05.02.180). Parte das infraestruturas inciden sobre un espazo de interés, espazo de interese paisaxístico (Cantís do Canteiro) e espazo de protección de ladeira”. O parque situarase a menos de 2 quilómetros do parque eólico Corme G-3 en funcionamento na actualidade. O proxecto afecta ás Paisaxes Pondalianas que reflictía na súa obra o bardo pontecesán Eduardo Pondal.
Asinan:
Plataforma As Salgueiras
Plataforma Quijote de Outes
Asoc. ambiental e cultural Petón do Lobo
Asoc. galega Cova Crea
Asoc. O Ouriol do Anllóns
Veciñas afectadas polo Cerqueiral

Eólicos Bustelo – Campelo – Monte Toural: non hai licenza social
NON Eólicos Bustelo – Campelo – Monte Toural
E imos permitilo? Non, non hai licenza social
E imos permitir que os proxectos eólicos de Bustelo, Campelo e Toural se financien con fondos públicos do Banco europeo de inversións (BEI)?
Imos dar licencia social a estes proxectos e a esta financiación con fondos públicos?
Os proxectos afectan os municipios de Coristanco, Santa Comba, Carballo e Tordoia e suman uns 109 MW en total.
Con estes parques ameázase unha especie que está e perigo crítico de extinción, como é a Centaurea ultreiae, endémica de Galicia e cuxos 6.821 individuos distribúense na contorna do Monte Castelo (Santa Comba) e a lagoa de Alcaián (Coristanco), proposta pola Xunta para formar parte da Rede Natura 2000.
Os tres proxectos son en realidade un mesmo, fragmentado en tres e que ao non superar os 50 MW de potencia cada un, son tramitados pola Xunta de Galicia cunha tramitación prioritaria e a redución á metade dúas prazos de instrución.
Con esta fragmentación tamén se ignoran os impactos ambientais sinérxicos provocados sobre os hábitats.
A empresa promotora solicita financiación pública ao Banco europeo de inversións. Se non estás conforme faille chegar a esta institución europea a túa opinión respecto diso, cubrindo o formulario online que hai na seguinte ligazón:
https://www.eib.org/en/infocentre/complaints-form.htm
Datos do proxecto obxecto da queixa:
Project Name (nome do proxecto):
PROYECTO EOLO I (VIENTO) – FASE II
Finance Contract / Project Number (código do proxecto):
20200159
O Defensor do Pobo investigará a eficacia do CleanSeaNet, o servizo de detección por satélite de verteduras de hidrocarburos, á vista dos probables «sentinazos» que afectan ás aves mariñas e á biodiversidade nas costas galegas
O Servizo de detección por satélite de verteduras de hidrocarburos, o CleanSeaNet, parece non funcionar nas costas galegas. Ademais das verteduras de hidrocarburos resultantes de accidentes, as verteduras ilegais, incidentales ou deliberadas de hidrocarburos (e outras substancias) no medio mariño son unha fonte importante de contaminación mariña que é menos visible pero non menos daniña. Coa adopción da Directiva (CE) n.º 35/2005 sobre a contaminación procedente de buques, a tarefa de detectar verteduras, incluídas as descargas ilegais no mar, incorporouse ás actividades da AESM como parte da capacidade de loita da Axencia.
Como resultado, en 2007 estableceuse CleanSeaNet, un servizo de detección e supervisión por satélite de verteduras de hidrocarburos. Cando se detecta un posible vertido de hidrocarburos en augas nacionais, envíase unha mensaxe de alerta ao país correspondente. En casos de verteduras cun nivel de alerta elevado, o servizo de apoio marítimo da AESM (Axencia europea de seguridade marítima), pode chamar ao Estado costeiro para asegurarse de que se recibiu a alerta e para ofrecer apoio adicional. As imaxes analizadas póñense ao dispor dos puntos de contacto nacionais case en tempo real (menos de 30 minutos despois de que o satélite obteña a imaxe). O servizo inclúe a identificación de posibles contaminadores mediante a combinación da imaxe tomada polo satélite con información sobre o tráfico marítimo.
Tras recibir a información detallada, a autoridade nacional decide a resposta operativa apropiada, por exemplo, o envío dun activo, como unha aeronave, para comprobar a área e verificar a vertedura, ou a solicitude dunha inspección do buque no seguinte porto de escala.
Con todo, este servizo parece que non funciona nas costas galegas, a pesar de que o Regulamento (UE) n ° 911/2014 do Parlamento Europeo e do Consello, do 23 de xullo de 2014, establecía financiamento plurianual da actuación da Axencia Europea de Seguridade Marítima no ámbito da loita contra a contaminación mariña causada por buques e por instalacións de hidrocarburos e de gas.
Nos derradeiros días apareceron nas costas galegas un gran número de aves mariñas abeiradas nas praias. Están empapadas dunha substancia oleosa, moi probablemente procedente dun » sentinazo». Practicamente en toda a costa galega desde A Guarda ata A Mariña están a rexistrarse numerosos avistamentos de aves mariñas que mostran no seu corpo unha substancia oleosa. O elevado número de exemplares e a extensión da costa afectada fai pensar nunha importante vertedura de residuos e aceites ao mar, probablemente provinche dun » sentinazo». Estas prácticas de limpeza e baleirado dos tanques no mar son ilegais e supoñen unha contaminación difusa que representa a maior cantidade de hidrocarburos vertidos nos mares.
Con todo, a colaboración da cidadanía na recollida das aves afectadas para o seu tratamento non axuda a resolver un problema como este, que ademais é bastante máis frecuente do que parece. Os sentinazos e os deslastres de tanques representan ao redor do 11% de todos os derivados de petróleo que entran no mar. Non hai que esquecer que os accidentes de grandes petroleiros, como o Prestige representan só o 5% dos derivados de petróleo no mar. Insistimos: os sentinazos e deslastres son máis do dobre deses accidentes petrolíferos que tanto asustan. A consecuencia máis daniña que teñen os derivados do petróleo son os seus efectos sobre os ovos e as larvas, ou os xuvenís. Se a concentración de hidrocarburos é grande morren moitas larvas e a outras lles provoca malformacións. Aínda que cada especie ten unha época de posta, os sentinazos prodúcense continuamente. En consecuencia, sempre haberá ovos ou larvas afectadas, causando unha redución no éxito reprodutivo e, a longo prazo, as poboacións de peixes diminuirían.
Por iso desde a asociación ambiental Petón do Lobo solicitouse ao Defensor do Pobo que supervisara a actividade das Administracións neste caso competentes, co fin de que se eviten ou diminúan no futuro estas verteduras ilegais ao mar, que afectan directamente á biodiversidade dos nosos mares e avalíe se é o caso, o cumprimento da Directiva 2009/17/CE do Parlamento europeo e do Consello, do 23 de abril de 2009 pola que se modifica a Directiva 2002/59/CE relativa ao establecemento dun sistema comunitario de seguimento e de información sobre o tráfico marítimo e o Decreto 135/2016, do 6 de outubro, polo que se regulan a estrutura e a organización do Plan territorial de continxencias por contaminación mariña accidental da Comunidade Autónoma de Galicia (DOG Núm. 203 do 25 de outubro de 2016), tanto por parte do Ministerio competente da Administración Xeral do Estado como a Consellería competente da Xunta de Galicia, para que arbitren e adopten medidas firmes, efectivas e eficaces, coa achega dos recursos necesarios para resolver a problemática dos «sentinazos» fronte ás costas galegas. Indague de ser o caso, os motivos polos que os sentinazos son máis frecuentes na costa galega, por que non se detectan a tempo as verteduras para evitar a súa afección á fauna, as medidas para adoptar para a súa eliminación ou minimización e que é o que está a fallar para que isto ocorra cunha frecuencia obxecto de bastante preocupación.
Teresa María Gutiérrez López, a directora de Augas de Galicia, detrás dunha autorización espúrea á filial de Sacyr en relación á mina de San finx de Lousame
- A Xunta outorga unha “autorización” de vertidos encuberta á mina de San Finx
- O permiso outórgase nun procedemento caducado, iniciado fai 4 anos e nunca resolto
- Sacyr perforou en 2017 unha nova planta por debaixo do nivel de inundación a pesar de carecer de autorización de vertidos
- Colectivos ambientais anuncian acción legais inmediatas contra Augas de Galicia
Compostela, 21/02/2020.- Catro anos despois de que a filial de Sacyr que se fixo coas concesións da histórica mina de San Finx se vira obrigada a solicitar permiso para o vertido as augas ácidas de mina, a Xunta outórgalle unha autorización encuberta baixo o eufemismo de “medidas cautelares” que ademais implica amparar a ocupación do cauce natural do río con dúas novas balsas de residuos mineiros construídas ilegalmente en 2011.
As medidas, autorizadas pola Directora de Augas de Galicia e ata fai pouco concelleira do Partido Popular en Santiago, Teresa María Gutiérrez, contemplan a instalación dunha “planta piloto de tratamento”, en teoría para tratar de forma experimental 2.000 litros por hora durante dous meses, pero fontes da empresa xa se gababan a finais de decembro que “la autorización de vertidos está al caer”, en referencia a estas “medidas cautelares”.
En 2017 a mineira perforou unha nova 5ª planta no sector “Buenaventura” da mina, por debaixo do nivel de inundación, debendo realizar bombeos continuos de drenaxes ácidas que foron vertidos ao cauce sen tratamento a pesar de carecer de autorización de vertido e declaración de impacto ambiental. ContraMINAcción teme que, con esta autorización encuberta, se reanude ilegalmente o achique das labores mineiras inundadas.
Ademais, a xuizo de ContraMINAcción, esta autorización non só é ilegal ao darse no marco dun procedemento cuxo prazo de resolución finalizou hai 3 anos e que, por tanto, está caducado, senón que evidencia a conivencia da Xunta coa mineira. “A mineira leva anos vertendo de xeito ilegal sen que se incoara un só procedemento sancionador, a pesar de constatarse que os altos niveis de cadmio, cobre e cinc presentes no río son resultado directo das verteduras da mina”. Por iso, anuncian accións legais inmediatas contra as autoridades e funcionarios de Augas de Galicia.
Denúnciase ademais que se produza esta autorización cando se constatou a continua mala fé da empresa, achegando datos falsos e conxeturas sen base científica, como a suposta existencia dun “fondo natural” de substancias contaminantes que impediría cumprir os limites de contaminantes que impón a lexislación, para o que Tungsten San Finx S.L. se valeu de informes emitidos polo profesor xubilado Felipe Macías, desmentidos por unha revisión rigurosa feita pola Universidade da Coruña. O proxecto de “planta piloto”, que supostamente pretende validar resultados experimentais de laboratorio, forma parte da estratexia de fraude permanente.
Ante iso, as únicas “medidas cautelares” que debería ter imposto a Xunta, desde o primeiro momento no que constatou a existencia de verteduras en 2016, eran as destinadas a impedilas, incluíndo o selado dos transversais de desaugue da mina mediante ‘bulkheads’, e o taponado de chimeneas e pozos de ventilación, permitindo a reinundación das plantas baleiradas ilegalmente desde 2008 e creando condicións anaerobias que minimicen os procesos de xeración de drenaxes ácidas de mina.
Corcoesto e Langueirón reclaman que se arranxe a ponte de Xabarido
Veciñanza de Corcoesto e Langueirón pediron este sábado que se arranxe a ponte de Xabarido. A veciñanza contou co apoio do representante do partido socialista cabanés, Juan Ramón Varela Martínez e o hosteleiro Eliseo Calviño.
Concentración para pedir o arranxo da ponte de Xabarido, en Corcoesto, o sábado día 10 de agosto ás 12 horas
Concentración na ponte de Xabarido, o sábado día 10 de agosto ás 12 horas do mediodía, para pedir a execución das obras. Esta ponte é un perigo! A Deputación da Coruña xa licitara a obra no ano 2018 polo importe de 568.450 euros. A ponte aínda non foi arranxada e parece demorarse indefinidamente.
O Día das Letras Galegas lembramos ás mestras e mestres rurais da parroquia de Corcoesto.
A futura lei de depredación de Galicia senta as bases para a existencia dunha posible corrupción transversal en materia de industria no berce da Xunta de Galicia.
Varios colectivos e asociacións da Costa da Morte debateron o pasado sábado, día 7 de outubro sobre a futura lei de depredación de Galicia ou lei de indefensión ambiental.
O encontro coa veciñanza a iniciativa de nove colectivos (Asoc. Petón do Lobo, Asoc. Contramínate, Plataf. pola defensa das terras de Coristanco, Plataf. pola defensa de Corcoesto e Bergantiños, a Asoc. de veciños de Cereo, a Asoc. Lourido de Valenza, a Asoc. Cova Crea, a Asoc. Ouriol do Anllóns e a Plafat. Contraminacción), puxo enriba da mesa cuestións tan problemáticas que subxacen no trasfondo da futura lei como a expropiación forzosa, o acaparemento de terras e os privilexios que se outorgarán ás grandes corporacións e multinacionais á costa do rural galego.
As conclusións as que se chegaron son:
A futura lei de depredación de Galicia sentaría as bases para a existencia dunha posible corrupción transversal en materia de industria no berce da Xunta de Galicia.
O que realmente planea en torno á futura lei son as sospeitas de corrupción. Por que tantos privilexios para as grandes corporacións e multinacionais e non ás pequenas e medianas empresas de Galicia? Por que estes privilexios que se outorgarán a estas grandes empresas será a costa das xentes e dos recursos do rural?
Desde o noso punto de vista o tema ten moito que ver coa posible corrupción. Pode unha pequena ou mediana empresa pagar primas e comisións aos políticos? Pois é pouco probable, pero unha gran corporación sí o pode facer.
E por que falamos de primas e comisións por parte das grandes empresas? Pois isto vén ao conto da demanda de arbitraxe internacional que a empresa Mineira de Corcoesto S.A. presentou contra a Xunta de Galicia ao frustrarse o proxecto mineiro de Corcoesto.
O extraño caso da empresa panameña Mineira de Corcoesto, S.A. e a súa matriz canadiana Edgewater.
O 21 de outubro de 2015 Mineira de Corcoesto, S.A. presentaba a través da firma de avogados Three Crowns LLP, escrito relativo a unha Notice of Dispute under the Agreement for the Reciprocal Promotion and Protection of Investments between the Kingdom of Spain and the Republic of Panama.
Esta noticia de controversia fronte ao Reino de España estaba baseada no artigo 12 do Acordo para a promoción e protección recíproca de inversións entre o Reino de España e a República de Panamá, feito en Panamá o 10 de novembro de 1997.
A Notice of dispute presentada pola filial da empresa canadiana Edgewater realizaba unha grave acusación referida á administración da Xunta de Galicia. Así a empresa afirmaba que se resistira ás solicitudes de suborno realizadas polas autoridades galegas, pero non denunciaba tales feitos ante os Tribunais de Xustiza, o que poñería en dúbida tal afirmación, que se entendería coma unha estratexia procesal dentro do dereito de defensa da propia empresa. Nese marco a empresa chegaba a afirmar incluso que fora obxecto de prevaricación, ameazas e extorsións.
Así a empresa denunciaba que en outubro de 2014, un alto cargo de Sacyr lle dixera a un cargo de Edgewater (Sr. George Salamis) que Mineira de Corcoesto tería que pagar 1, 5 millóns de euros para obter un permiso para desarrollar os dereitos mineiros de Corcoesto. Ese individuo supostamente tamen lle dixera ao Sr. Salamis que entre os beneficiarios deses fondos podería estar o Presidente Feijoo e o Director xeral de enerxía e minas Bernardo Tahoces.
Por iso, e a pesar de que a Xunta de Galicia denunciou na vía penal as insinuacións presuntamente delituosas realizadas pola empresa, a futura «lei de depredación de Galicia» podería sentar as bases para a existencia dunha corrupción transversal en materia de industria, posto que as grandes corporacións dispoñen de máis capital que as pequenas empresas para pagar primas e comisións aos políticos. Pola contra, as pequenas e medianas empresas de Galicia, as grandes esquecidas nesta lei, chégalles ben con tratar de sobrevivir no día a día sen andar a pensar en supostos subornos. E esas primas e concesións ben puideran pagarse a cambio das facilidades e da eliminación de trabas que a lei prevé a costa do rural galego, nun proceso áxil de acaparamento de terras a prol destas grandes empresas, con procesos áxiles de expropiación forzosa e redución de prazos e información pública.
Por iso parece mentira que a Xunta de Galicia non aprenda do pesadelo que está a suporlle a súa fallida relación coa empresa Mineira de Corcoesto; e sen embargo continue con políticas que poderían conducir nun futuro próximo a situacións similares con outras empresas.
O sospeitoso empoderamento da Dirección Xeral de Enerxía e Minas e do Sr. Tahoces.
Precisamente a raíz destas circunstancias e do empoderamento que a futura lei prevé da Dirección Xeral de Enerxía e Minas co director Tahoces á fronte, este debera dimitir. Existe unha dúbida colectiva razoable derivada do texto da proposición de lei para creer que detrás desta lei planea a corrupción. Non é normal que a Consellería de Industria sexa quen decide as prevalencias entre os valores afectados e que se localicen proxectos eólicos onde ela queira e nas condicións que ela decida.
Así ocorre cos proxectos de especial interese nos que automaticamente sería considerada prioritaria a súa tramitación e os prazos para a súa autorización e para a tramitación ambiental serían reducidos á metade. Esta declaración de proxecto de especial interés supón a prevalencia deses proxectos sobre outra utilidade pública sexa o aproveitamento do monte, o sector turístico ou a preservación dos valores ambientais.
A futura lei de depredación de Galicia, o TTIP e o CETA.
Por outra banda, calquer conflito entre a Xunta de Galicia e estas grandes empresas sería resolto en procedementos de arbitraxe internacional ao abeiro de tratados como o TTIP e o CETA. O sistema de arbitraxe internacional converteuse nun lucrativo negocio controlado por un selecto grupo de bufetes, avogados e árbitros que con celo, escurantismo e defensa acérrima dun sistema envorcando en favor dos intereses e dereitos das multinacionais, asegúralles voluminosas minutas e pecha sobre se mesmos a posta en práctica deste sistema viciado de irregularidades. Aínda por riba, existe unha práctica de portas xiratorias entre árbitros e avogados que pasan a desempeñar ambas as funcións, entrando á súa vez como asesores de gobernos para o redactado de Tratados e dando lugar a unha manifesta falla de independencia deste sistema de arbitraxe.
Nove colectivos e asociacións da comarca de Bergantiños aúnan esforzos e realizan un chamamento á cidadanía e a outras organizacións para blindar a Costa da Morte da chamada “Lei de Depredación de Galicia”.
Convocatoria do chamamento á cidadanía e aos demáis colectivos da comarca de Bergantiños para coñecer a fondo a chamada «Lei de Depredación de Galiza»
O sábado día 7 de outubro ás 19 horas, no Pazo da Cultura de Carballo, nove colectivos da comarca de Bergantiños explicarán a fondo a proposición de lei de fomento da implantación de iniciativas empresarias de Galicia, arestora en tramitación no Parlamento galego.
O borrador da lei que está arestora a ser tramitado no Parlamento galego e que pode consultarse na web:
http://www.parlamentodegalicia.es/sitios/web/ContenidoGal/ParticipacionCidada/DiscusionDetalle.aspx?ID=723, conta cada vez con máis rexeitamento social debido a que establece unha serie de mecanismos que favorecen o acaparamento de terras por parte das grandes corporacións e grupos empresariais e fomenta o mecanismo da expropiación forzosa a favor destas, en detrimento dos dereitos da cidadanía, do dereito á propiedade, do territorio e do medio ambiente.
A chamada “turboexpropiación” e a expropiación forzosa saen moi reforzadas xa que logo será a Dirección Xeral de Enerxía e Minas da Xunta de Galicia a que decida a utilidade pública ou interés social do proxecto empresarial e incluso terá capacidade para declarar a prevalencia de utilidades no caso de existir varias. O proceso expropiatorio irá paralelo á tramitación administrativa e o promotor xa presentará coa solicitude a relación de bens e dereitos afectados que pensa expropiar a cada persoa propietaria.
A cuestión non é baladí para a Costa da Morte e a comarca de Bergantiños en particular, á vista de que os proxectos eólicos que arestora se están a tramitar, como son o de Laxe e Cabana, xeran ofertas económicas para as persoas propietarias que xiran ao redor dos 0,80 e os 1,75 céntimos de euro por m2, cando a propia Universidade de Santiago de Compostela nun informe1 do ano 2009 xa tasaba como mímino o valor do terreo rústico con aptitude eólica nos 31 €/m2, media que xa daquela estaban a cobrar persoas propietarias de Ourense e Pontevedra. A este valor habería que engadir hoxe en día outros como o factor paisaxístico, o factor ambiental, o de localización2, o de especial aptitude eólica, a taxa de capitalización, o premio de afección e todos aqueles outros valores que a Lei de Montes atribúe aos mesmos, incluído o valor de ocio e de recreo…etc3, prezos que están aínda moi lonxe de percibirse hoxe en día na Costa da Morte.
Isto demostra que a Costa da Morte polas súas peculiares características relacionadas co envellecemento das xentes do rural, a escaseza de rendas e coincidindo co declive do rural galego, sae particularmente prexudicada dos procesos de negociación ou expropiatorios, ao que hai que engadir as artimañas das grandes empresas para conseguir terras a prezos de saldo ante a pasividade da propia Xunta de Galicia e a escasa formación da cidadanía e dos técnicos a hora de cumplimentar as follas de aprecio dunha expropiación forzosa.
Colectivos como a Asoc. Petón do Lobo, a Asoc. Contramínate de Laxe e Ouriol do Anllóns xa teñen denunciado ante a Consellería de Economía, Emprego e Industria o desequilibrio económico que este tipo de relacións de poder das grandes corporacións está a deixar no rural da comarca, en comparación cos millóns de euros que as compañías conseguen de beneficios durante a explotación dos parques eólicos. En particular no referente aos parques eólicos de Mouriños, en Cabana de Bergantiños e de Pena Forcada –Catasol II en Laxe, cuxa utilidade pública non existe, a Xunta de Galicia debéraos rexeitar de xeito contundente polo desequilibrio económico que xera a relación empresa-propietario, xa que existen indicios de que as negociacións puideran realizarse no marco de cláusulas abusivas ou leoninas que poderían prexudicar gravemente ás persoas propietarias ao marxe xa doutros valores económicos, sociais, ambientais e paisaxísticos afectados.
Esta proposición de lei, que se tramita (sen causa algunha que o xustifique) pola vía de urxencia, podería ser chamada máis xustamente “Lei de depredación da Galiza”, ou “Lei de indefensión ambiental”, xa que o que fai é poñer o noso territorio en bandexa ás empresas mineiras e eólicas, eliminando garantías ambientais e reducindo prazos nas tramitacións.
É un chover sobre mollado, pois reduce prazos que xa de por si eran claramente insuficientes para termos unha mínima garantía de participación pública; e permite saltar trámites ambientais que xa eran de seu flexibles de máis.
Na práctica vén a reducir as ferramentas de defensa das comunidades afectadas ou os valores naturais fronte ás empresas, deixando ver ás claras de que parte se sitúa a administración en potenciais conflitos de interese.
Por iso, porque é importante que a xente dispoña de información os colectivos Asoc. Petón do Lobo, Plataforma pola defensa da terra de Coristanco, a Asoc. ambiental Contramínate de Laxe, a Asoc. de Veciños de Cereo, a Asoc. veciñal, cultural e deportiva “Lourido” de Valenza, a Asoc. galega Cova Crea, a Plataforma pola defensa de Corcoesto e Bergantiños, a Asoc. de amig@s das árbores “Ouriol do Anllóns” e Contraminacción convidan a toda a cidadanía e demáis colectivos da comarca e da Costa da Morte a asistir o día 7 ao Pazo da Cultura para coñecer máis a fondo unha proposición de lei que supón un cambio radical con respecto á normativa actual máis garantista.
Parte destas asociacións ademáis xa solicitaron unha entrevista co Presidente da Xunta de Galicia e co Conselleiro de Industria, Francisco Conde para tratar estes temas que tanto preocupan á cidadanía e que a día de hoxe aínda non ten data.
Paralelamente o colectivo Contraminacción a través do change.org está a recoller sinaturas e está prevista unha concentración o vindeiro día 6 de outubro ás portas do Parlamento de Galicia, xa no marco de actuacións previstas pola Plataforma de colectivos Contraminacción.
https://www.change.org/p/paremos-a-leidepredaciongaliza-do-pp-antes-do-17-de-outubro
—–
1 Informe “Valor del suelo rústico para aprovechamientos energéticos en Galicia”, Departamento de Economía Aplicada Escola Politéctina Superior de Lugo, Universidade de Santiago de Compostela. Ano 2009.
“Por lo que se propone, con carácter de mínimo, para el suelo rústico con aptitud para instalaciones de energía cólica el valor unitario de TREINTA EUROS Y SETENTA Y SIETE CÉNTIMOS POR METRO CUADRADO (30,77€/m2).
“Todo ello sin perjuicio de agregar otros elementos, tales como valor de las cosechas y producciones, obras, mejoras y otros existentes sobre el terreno, premios de afección y rápida ocupación en caso de expropiación forzosa, daños y perjuicios causados, etc.”
Páx. 14 do informe.
2 Véxase o artigo 36 “Valoración do chan rural” do Real Decreto Lexislativo 7/2015, do 30 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei de Chan e Rehabilitación Urbana, que di:
“Cando o chan sexa rural para os efectos desta lei e de conformidade co disposto na Disposición adicional sétima:
a) Os terreos taxaranse mediante a capitalización da renda anual real ou potencial, a que sexa superior, da explotación segundo o seu estado no momento ao que deba entenderse referida a valoración.
A renda potencial calcularase atendendo ao rendemento do uso, gozar ou explotación de que sexan susceptibles os terreos conforme á lexislación que lles sexa aplicable, utilizando os medios técnicos normais para a súa produción. Incluirá, no seu caso, como ingresos as subvencións que, con carácter estable, outórguense aos cultivos e aproveitamentos considerados para o seu cálculo e descontaranse os custos necesarios para a explotación considerada.
O valor do chan rural así obtido poderá ser corrixido á alza en función de factores obxectivos de localización, como a accesibilidade a núcleos de poboación ou a centros de actividade económica ou a localización en contornas de singular valor ambiental ou paisaxístico, cuxa aplicación e ponderación haberá de ser xustificada no correspondente expediente de valoración, todo iso nos termos que regulamentariamente se establezan.
b) As edificacións, construcións e instalacións, cando deban valorarse con independencia do chan, taxaranse polo método de custo de reposición segundo o seu estado e antigüidade no momento ao que deba entenderse referida a valoración.
c) As plantacións e os sementados preexistentes, así como as indemnizacións por razón de arrendamentos rústicos ou outros dereitos, taxaranse con arranxo aos criterios das Leis de Expropiación Forzosa e de Arrendamentos Rústicos”.
3 LEI 7/2012, do 28 de xuño, de montes de Galicia.
Artigo 5. Función social dos montes
- Os terreos forestais galegos constitúen un recurso estratéxico que deberá contribuír ao desenvolvemento socioeconómico de Galicia, xerando rendas e emprego na Comunidade Autónoma mediante un aproveitamento sustentable dos seus recursos e servizos.
- Os montes desenvolven unha función social relevante, nos termos do artigo 4 da Lei 43/2003, do 21 de novembro, de montes.
- A consellaría competente en materia forestal promoverá a dispoñibilidade de montes ou terreos forestais para fins sociais, educativos, ambientais e recreativos, compatibilizados coa súa potencialidade e utilización forestal.
Recollida de sinaturas para frear a proposición de lei de fomento da implantación de iniciativas empresariais en Galicia. (10/PPL-000009).
Como sabedes estase a tramitar no Parlamento galego a proposición de lei de fomento da implantación de iniciativas empresariais en Galicia. (10/PPL-000009). Esta lei abre ás portas á minaría contaminante, aos eólicos en todas partes, á repotenciación de eólicos en rede natura, restrinxe dereitos da cidadanía ao acurtar os prazos de información pública e favorece ás grandes corporacións mineiras, eólicas, madereiras… en detrimento do medio ambiente, das pequenas empresas e dos traballadores, do agro, do mar e da cidadanía en xeral. Por iso, polo desequilibrio que suporá para Galicia e a cidadanía galega a súa aprobación solicitamos a vosa colaboración na recollida de sinaturas. Hai que parala!!!. Galicia non é unha mina.
Unha vez recollidas as sinaturas podedes entregalas en calquer rexistro da Xunta de Galicia de calquer administración.
Por iso, porque hai que parala, aquí vai un modelo para a recollida de sinaturas. Animádevos a participar! Pica sobre a imaxe e descarga o modelo.