A deforestación arrasa os bosques e as selvas da Terra de forma masiva causando un inmenso dano á calidade dos chans. Os bosques aínda cobren ao redor do 30 por cento das rexións do mundo, pero franxas do tamaño de Panamá pérdense indefectiblemente cada ano.

As selvas tropicais e os bosques pluviais poderían desaparecer completamente dentro de cen anos se continúa o ritmo actual de deforestación.

Os motivos da talla indiscriminada son moitos, pero a maioría están relacionados co diñeiro ou a necesidade dos granxeiros de manter ás súas familias. O inductor subxacente da deforestación é a agricultura. Os agricultores tallan os bosques co fin de obter máis espazo para os seus cultivos ou para o pastoreo de gando. A miúdo, inxentes cantidades de pequenos agricultores despexan hectáreas de terreo arborizado, para alimentar ás súas familias, mediante talla e lume nun proceso denominado «agricultura de roza e queima».

As operacións madeireiras comerciais, que proporcionan produtos de pulpa de papel e madeira ao mercado mundial, tamén participan na talla de innumerables bosques cada ano. Os leñadores, mesmo de forma furtiva, tamén constrúen estradas para acceder a bosques cada vez máis remotos, o que leva un incremento da deforestación. Os bosques e selvas tamén caen vítimas do crecemento urbano constante.

Non toda a deforestación é consecuencia da intencionalidade. Algunha é causa de factores humanos e naturais como os incendios forestais e o pastoreo intensivo, que pode inhibir o crecemento de novos brotes de árbores.

A deforestación ten moitos efectos negativos para o medio ambiente. O impacto máis dramático é a perda do hábitat de millóns de especies. Setenta por cento dos animais e plantas habitan os bosques da Terra e moitos non poden sobrevivir a deforestación que destrúe o seu medio.

A deforestación é tamén un factor coadyuvante do cambio climático. Os chans dos bosques son húmidos, pero sen a protección da cuberta arbórea, sécanse rapidamente. As árbores tamén axudan a perpetuar o ciclo hidrolóxico devolvendo o vapor de auga á atmosfera. Sen árbores que desempeñen ese papel, moitas selvas e bosques poden converterse rapidamente en áridos desertos de terra erma.

A eliminación da capa vexetal arrebata aos bosques e selvas dos seus palios naturais, que bloquean os raios solares durante o día e manteñen a calor durante a noite. Este trastorno contribúe á aparición de cambios de temperatura máis extremos que poden ser nocivos para as plantas e animais.

As árbores desempeñan un papel crucial na absorción de gases de efecto invernadoiro, responsables do quecemento global. Ter menos bosques significa emitir máis cantidade de gases de efecto invernadoiro á atmosfera e unha maior velocidade e gravidade do cambio climático.

A solución máis rápida á deforestación é, sinxelamente, interromper a talla de árbores. Aínda que o ritmo de deforestación retardouse un pouco nos últimos anos, as realidades financeiras actuais fan desta solución unha alternativa pouco probable.

A solución máis viable sería xestionar os recursos vexetais coidadosamente mediante a eliminación de despéxelos agrícolas para asegurar que as contornas forestais permanecen intactas. A talla que se realice debe facerse de forma balanceada mediante a plantación de suficiente árbores novas que substitúan aos máis vellos en todos os bosques e selvas. O número de novas plantacións de árbores aumenta cada ano, pero o total aínda equivale a unha ínfima parte da área forestal do planeta.